অসমত অৱস্থিত এটা ট্ৰাষ্টে অলপতে “পুটোলা নাচ” নামৰ পৰম্পৰাগত কলা ব্যৱহাৰ কৰি ভিডিঅ’ প্ৰস্তুত কৰিছিল। ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ জৰিয়তে চি.ও.ভি.আই.ডি.-19 সম্পৰ্কীয় বাৰ্তাবোৰ ৰাইজৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱাৰ বাবে এই কলা প্ৰপত্ৰটো ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল।
ভিডিঅ’বোৰ ইউনিচেফৰ সহযোগত প্ৰস্তুত কৰা হৈছিল। ভিডিঅ’বোৰৰ নাম আছিল কোভিড শত্ৰু (শত্ৰু), কোভিড বিভাৰত (বিভ্ৰান্তি)। এই দুয়োজন কে ত ই টো ক ৰ পৰা মুক্তি দিয়া হৈছিল। মামা ৰো মিনা কো কোভিড কথা (মামা আৰু মিনাৰ কোভিড টেল) নেপালী ভাষাত মুকলি কৰা হৈছিল।
এইখন উত্তৰ পূব ভাৰতৰ অসমৰ পৰা এটা পৰম্পৰাগত স্ট্ৰিং পুতলা থিয়েটাৰ। পুতলা আৰু ছাঁ থিয়েটাৰৰ আন প্ৰকাৰবোৰ নাইকিয়া হৈ গৈছে। পুতলা নাচক পুতলা ভাওনা বুলিও কোৱা হয়। সাধাৰণতে, ৰামায়ণ বা মহাভাৰতৰ দৰে মহাকাব্যৰ দৃশ্য পৰিৱেশন কৰিবলৈ পুটোলা নাচ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
এই পুতলাবোৰ ১.৫ মিটাৰ ওখ আৰু ফোঁপোলা কাঠ বা বাঁহেৰে নিৰ্মিত। তেওঁলোকৰ মুৰবোৰ টেৰাকোটাৰে নিৰ্মিত।
কলা টো পৰিৱেশন কৰাত ব্যৱহৃত বাদ্যযন্ত্ৰবোৰ হৈছে ঢোল, হাৰমোনিয়াম, কাঞ্চি, দুবাৰ ৰিড বায়ু বাদ্যযন্ত্ৰ আৰু লাঠিৰে পিটি থকা বেল ধাতুৰ প্লেট। অসমত তিনিটা ভিন্ন শৈলীৰ স্ট্ৰিং পুতলা আছিল। সেইবোৰ আছিল উত্তৰ অসমৰ কলাইগাঁও, পশ্চিম অসমৰ বৰপেটা-নলবাৰী আৰু পূৱ অসমত মাজুলী “দ্বীপ”।
